Om half 9 hebben we al afgesproken met Mieke en Jerry.
De ochtend zou anders lopen dan gepland. Vanwege pijn in mijn mond spendeer ik de ochtend met Mieke als steun en toeverlaat aan mijn zijde, bij de tandarts. Ik kan prima Engels hoor, maar met de zenuwen bij een vreemde tandarts en andere taal was me teveel van het goede. Superblij met Mieke dus. De anderen hebben een tijd gewacht, boodschappen gedaan en geshopt bij een mall in de buurt. Voor moeders een prima ochtend want ze heeft 2 flessen port kunnen scoren. Dat is hier niet zo makkelijk te koop als in NL.

Nadat ik 300 dollar lichter was (en dan kreeg ik nog een discount van 65 dollar) zijn we gaan lunchen bij Applebees en hebben we de metro gepakt. Nu we het vandaag voor de tweede keer doen is het erg makkelijk ineens. Was het gisteren op zondag nog erg rustig qua reigers is het nu superdruk. Het is even goed opletten dat we allemaal bij elkaar blijven. En dan zijn we in Washington en gaan we aan de wandel. Oh boy wat hebben wij wat afgewandeld zeg. Helaas was onze aangevraagde White House Tour afgewezen maar we konden het White House natuurlijk wel van een afstandje bekijken. Nadat er een tijdje terug iemand over het hek heen geklommen was, is de beveiliging weer flink aangescherpt. Zo kun je nu niet meer bij het hek staan maar moet je aan de overkant van de weg blijven staan. Her en der staan straatventers die met gewone eigen koelboxen, flesjes water proberen te verkopen. Tevens staan er her en der tentjes die van die souvenirs crap verkopen. Ik bedoel, wie wil er nu een poppetje van Trump hebben?

We bezoeken hierna nog het Vietnammonument, Lincoln memorial, 2e wereldoorlog monument en het Koreamonument. Het Lincoln memorial is enorm groot en statig. Het is voorzien van enorme grote trappen en sommigen van ons lopen die omhoog. Eenmaal boven wordt je getrakteerd op een prachtig uitzicht en een mega megagroot beeld van Lincoln zelf op een soort troon. De zittende Lincoln is 5,8 meter hoog. Het beeld staat op een sokkel van nog eens 3 meter hoog. Links van hem zijn meest beroemde speech in de marmeren wand uitgehouwen en rechts zijn Inauguratie speech. De achterkant van het gebouw (ik ben er niet omheen gelopen dus heb daar helaas geen foto's van) heeft een prachtig uitzicht en een rij enorme gouden leeuwen op enorme pilaren. Het blijkt het uitzicht te zijn dat we gisteren hadden vanuit Arlington National Cemetery.Op de trap aan de voorkant heeft op 28 aug 1963 Martin Luther King Jr. gestaan en gaf daar zijn beroemde speech “i had a dream”. Bij deze speech waren ruim 250.000 mensen aanwezig. Hier is een gedenkteken voor geplaatst in de vorm van een marmeren tegel in de grond.
Allemaal erg bijzonder en indrukwekkend om te zienen allemaal groot, groter en grootst. In totaal sjouwen we ruim 8 km in de volle zon. U snapt wel dat de bilspleet weer nat was. Eenmaal terug in de metro kakken we wat in. De zon schijnt achter de wolken en de temperatuur is wat gezakt. We leven allemaal weer op als we op de campground zitten met koud bier in de hand.

Ik heb eindelijk een item op de bucketlist van Justin kunnen waarmaken en een golfkart kunnen huren. Vanaf dat moment hebben we een privéchauffeur in dienst en worden we doodgegooid met om de 10 minuten de vraag of we naar de wc willen, willen cruisen op het park of richting zwembad willen. Justin mag eigenlijk helemaal niet rijden in dat ding want je moet minimaal 16 zijn en een rijbewijs hebben. Maar ik zeg altijd dat je een boel kan doen totdat je een eerste waarschuwing binnen hebt en daar handelen we nu ook naar. We Bqq-en en zitten nog erg lang buiten. De temp is super en er zijn weinig muggen. Die mug die er toevallig wel is, zit op mijn moeder dus daar hebben we verder geen last van. Tegen 11 uur doe ik de afwas nog even en ga ik bloggen, Bas leest een boek op bed en Justin stuitert tot half 1 nog na in zijn bed. Als ik tegen kwart voor 1 een migraine krijg kruip ik met dichtgeknepen oogjes ook maar snel mijn bedje in.

Gr Lis