Even voor 8 zijn we wakker. Het is keikoud in de camper. Met een bakkie gaan we buiten zitten. Voor even is het heerlijk, maar na 10 minuten zit je alweer binnen omdat het echt te heet is. Om half 10 gaan we rijden. In de buurt van Roanoke Rapids is echt geen donder te vinden om te doen, behalve 1 ding. Een vogelpark. En dus rijden we een stukje de I95 op en daarna de 561 East. De I95 is echt geen fun, sterker nog, ik zou hem zaaddodend noemen, maar dat vindt mijn paps niet goed. De kleinere wegen daarentegen zijn wel fun. Je ziet leuke, mooie en gezellige huisjes met gave porches (veranda’s) met schommelbankjes, prachtige tuinen met gekleurde bloemen en struiken en bomen. Wat je ook ziet zijn huisjes die bijna op instorten staan en waar mensen toch gewoon in wonen of huisjes die alleen een likje verf nodig hebben. Dat noem je dan een fixer-upper (opknappertje). Ook zie je tuinen die op een mega vuilnisbelt lijken en tuinen die lijken op de autosloperij. Dat wat kapot is, huis, schuur, auto of wat dan ook, laat je staan en je schuift gewoon een stukje op. Amerika heeft immers ruimte genoeg.

Het vogelpark brengt ons naar Scotland Neck NC. Mijn mannen hebben niet echt veel zin in een vogelpark, de 2 andere mannen volgen gedwee en mams en ik hebben er wel zin in. Het park is erg mooi, heeft super bijzondere vogels in allerlei bijzonder kleuren. Van parkieten tot flamingo’s, het is er allemaal. Bijv. eenden met een blauwe snavel, zo apart en mooi om te zien. Er zijn ook wandelroutes door een stuk bos, hier zien we nog een bever, witte reigers een alligator en klauwsporen in de bomen van beren. De vogels zitten in grote “kooien” waarin hun habitat is nagemaakt. Ze zijn zo groot dat je er zelf doorheen kan wandelen en ze dus echt gewoon van dichtbij kan zien en ertussen staat. Het schiet lekker weg zo met de camera.

In het parkieten verblijf kun je wat voer op een stokje kopen en dat doen we dus ook. Als we dan het verblijf inlopen worden we direct bedolven onder de parkieten. Die beestjes weten inmiddels allang wat hen te wachten staat. Wij wisten dat niet. Een redelijk hilarisch schouwspel voltrekt zich. Ze zitten overal, op schouders, hoofd, nek, armen en op de grond. Ze vechten onderling op je hand om het voer van het stokje. Heb je geen stokje dan bijten ze je in je arm, zo ondervonden oom Wim en paps dat. Ze zijn ook gek op de veters uit je schoenen en mijn enkelbandje was ook in trek. Ze hebben de meest mooie heldere kleuren, van aquablauw, tot geel, groen, wit en alles in die range. Als je een stap verzet moet je echt uitkijken dat je niet op ze gaat staan. Bij de restrooms hebben ze een terrarium staan met giftige kikkers. Ze zijn prachtig!! Heb nog nooit zulke mooie kikkers in het echt gezien. Zwart met gifgroene/gele figuren erop, of mega knal donderblauw. De temperatuur is wederom tropisch en het zweet sijpelt ons allen van de rug de bilnaad in. De locals hebben het over een hittegolf. Lucky us! Als we ons kookpunt bereikt hebben gaan we ervandoor. Het is lunchtijd en we gaan eten bij Applebee’s. Voor Bas en mij een bekende naam, maar waren er nog nooit geweest. Paps en mams wel. Jammer dat we er nooit eerder waren, want ze hebben een heerlijke menukaart met gril en wok gerechten. Het smaakt dan ook allemaal voortreffelijk. Hierna is het nog ruim 2 en half uur rijden naar Frederickburg Virginia. Verwachte aankomsttijd is 17.30uur.

Gedurende de dag hebben we contact gehouden met Mieke en Jerry om te laten weten waar we ons bevinden. Mieke is de zus van mams en getrouwd met een Amerikaan, Inmiddels is Mieke zelf ook Amerikaanse en ze wonnen in de Rocky Mountains in Colorado. Vanaf nu reizen we de laatste 2 weken met zijn 8-ten. Nadat we hen het adres en de plaatsen op de campground gegeven hebben, voegen zij zich tegen de klok van 7 bij ons. Mams happy om haar zus weer te zien. Altijd weer een mooi moment. Met Mieke in de buurt worden sommige dingen lekker makkelijk voor ons. Zo besluiten we om chinees te gaan halen en de menu kaart lezen kan nu fijn door Mieke gedaan worden. De voordelen om een Nederlands-Amerikaanse in ons midden te hebben. Justin en ik gaan nog even zwemmen, maar helaas gaat het weer onweren waardoor we het zwembad uit moeten. De dame van de campground meldt ons nog wel, dat het zwembad morgen om 10 uur open gaat maar dat als we om 8 uur naar the office komen, deze wel eerder voor ons open gedaan wordt. We eten heerlijk maar wel krapjes. Doordat het buiten inmiddels regent zitten we met 8 man in een 6 persoons camper. De temp buiten is flink gezakt en dat is echt superlekker. We maken er een vroegertje van omdat we allemaal doodmoe zijn.

Ik bekijk en selecteer nog wel de 300 foto’s van vandaag, maar heb de energie niet meer om te schrijven en te uppen. Morgen nieuwe ronde nieuwe dag.

Gr Lis.