Aangezien paps, mams en oom Wim vandaag vroeg naar het Kennedy Space Centre wilden en wij er niet zo heel veel tijd wilden door brengen gingen zij vroeger weg dan wij. Ik dacht heerlijk uit te slapen tot half 9 maar werd toch al om 8 uur wakker. Mijn mannen hadden hun wekker op 7 uur gezet, want die wilden Pokémons vangen. Dat hebben ze ook gedaan en ze hebben geprobeerd om eekhoorns te vangen. Dat is dan weer niet gelukt. De eekhoorns zijn hier in groten getale. Leuk en gezellig om die beestjes overal in, op en naar te zien springen en rennen. Het plan was eigenlijk om eerst naar Merritt Beach te gaan, maar na een rustige start op de campground besloten we toch maar om meteen naar door te gaan naar het Kennedy Space Centre. Terwijl we op weg waren reden we langs een Starbucks en dus hebben we fijn eerst een bakkie leut gedaan en een heerlijke Lemon Pound Cake gegeten.

Eenmaal bij het Space Centre waren we achteraf erg blij met onze beslissing want we hebben er best lang rondgelopen. Ik ben helemaal niet van de space-dingen en Bas wilde alleen maar Spaceshuttle Atlantis zien. Mijn ouders en oom Wim daarentegen wilde ook nog een bus tour erbij maken. Ik dacht dus gewoon een beetje achter Bas aan te hobbelen en her en der wat foto’s te maken. Uiteindelijke belanden we bij een film die op een duidelijke manier laat zien hoe het idee van de spaceshuttle is ontstaan. Daarna moesten we doorlopen naar een ruimte waar je een soort van 360 graden doek om je heen had en waar ze beelden van de spaceshuttle op vertoonden. Het was mega interessant vonden we. En dat had ik van mezelf helemaal niet verwacht. Daarna zag je de Spaceshuttle achter een groot raam en ik dacht dat dat het was. Maar het raam schoof opzij en je kreeg de spaceshuttle in zijn volle glorie in het echt te zien. Dat moment…dat moment was zo bijzonder dat Bas begon te huilen en ik er tranen van kreeg. Jeetje wat was dat indrukwekkend zeg!! We hebben hem van alle kanten bekeken, voor Justin was er verder nog een heleboel te doen op Space gebied en die heeft zich prima vermaakt. In de giftshop wilde Justin meteen een souvenirtje kopen voor zijn grote broer. Dat hij daaraan dacht vond ik zo enorm lief!! We namen contact op met mijn ouders en oom Wim om te kijken waar zij uithingen. Ze kwamen net terug van hun bus tour, gingen nog even dezelfde film in als die waar wij net uitkwamen en daarna hebben we gezamenlijk het Space Centre gelaten voor wat het was.

Om iets te gaan eten en een campground te reserveren zijn we wederom even gaan zitten bij Starbucks. We kozen een campground in St. Augustine en zijn gaan rijden. Het plan was om eerst naar St. Augustine stad te rijden en daarna pas naar de campground. Gereserveerd was er toch al. St Augustine is het oudste stadje van de Verenigde Staten en werd opgericht in 1565. Tja als je er dan toch in de buurt bent, dan moet je daar natuurlijk wel even een bezoekje aan brengen. Het is een lieflijk, sfeervol en gezellig oud stadje. Uiteraard is er een groot deel nieuw bijgebouwd maar een aantal winkelstraatjes zijn behouden gebleven. De gebouwtjes in deze straatjes zijn oud en van hout, zitten bomvol toerist crap winkeltjes en eet en drink tentjes. Het ziet er enig uit. Hier hebben we onze tijd grotendeels doorgebracht. Lekker slenterend in de hitte tussen de toeristen, snuffelend in winkeltjes en kijkend naar de omgeving. Heerlijk! De terugweg zijn we langs de Atlantische Oceaan gelopen en hebben we genoten van het uitzicht op de mooie luxehuizen, boten en brug. Dat er nog even een piratenschip langs voer was een bonus.

Tegen de klok van 8 zaten we bij fastfoodketen Wendy’s. Veel over gehoord, maar nog nooit geweest. Ik vond het een shabby tent en het personeel was baggertje traag. In NL zouden ze nog geen 2 dagen in dienst blijven. Er wordt van alles genuttigd. Bas en Justin hebben een lijst gemaakt met verschillende hamburgertenten in de USA en gaan daar een vergelijkend warenonderzoek voor doen. Deze hamburger kreeg een 7.5.

De KOA campground lag er pal tegenover en voor maar 70 dollar mochten we gaan staan op een plek vol zandvlooien. Mams is weer flink de klos en wordt weer big times gebeten. Het is echt verschrikkelijk om te zien dat ze er zo een last van heeft. We sluiten onszelf op in de camper en zien morgen wel hoe de campground eruitziet, aangezien het al donker was toen we aankwamen. Mams appt nog even naar me dat hun airco steeds uitvalt. Hij start ook wel elke keer weer op maar houdt het niet lang vol. Shit hoor, het is namelijk echt te heet om zonder airco te gaan slapen. Hopelijk blijft hij aanslaan en blijft het een beetje aangenaam in de camper. Voor nu zijn we allemaal erg moe. Ik schrijf mijn blog, maar foto’s bekijken/editten en uppen doen we morgen wel. Internet is namelijk ook kut.

Gr Lis.