Om 8 uur gaat de wekker. Ook nu hebben we weer prima geslapen. We teuten rustig wat op de campground en ontbijten. Buiten wil ik foto’s maken, maar nadat de camera lekker fris lag te wezen in de airco, duurt het nu ruim een half uur eer ze weer gewend is aan de warmte buiten voordat ik wat kan doen. De lens blijft beslagen. Om kwart voor 10 rijden we weg, doel is het Art Deco District in Miami. Miami is weer heel anders om te zien. Al van een afstand zie je de torenhoge gebouwen. Het is een erg mooi gezicht. Verder is de highway een groot blok beton. Bij de stad wordt het een wirwar van allerlei highways onder en over elkaar. Het is een groot spinnenweb van 4 of 5-baans betonnen draden. Er mag hier zowel links als rechts ingehaald worden en dat is redelijk verwarrend. Aan de zijkanten van de highway, nabij de stad, zie je allemaal industriële gebouwen. Veel van deze gebouwen hebben het complete aangezicht in graffiti. Niet die lelijke schreeuwende teksten zoals in NL maar echt mooie tekeningen. Het ziet er kleurig uit en daardoor wordt het industriële wat verzacht.

Als we aankomen in het centrum rijden we er erg lang rond omdat we met onze bakbeesten van campers maar geen parkeerplaats kunnen vinden. We worden er kriegelig van. Uiteindelijk staan we voor een stoplicht en zien we aan de zijkant een parkeerplaats met een bord erbij dat het 5 dollar kost. Bas schreeuwt vanuit het raam of we daar kunnen parkeren en de man zegt dat het prima is. Eindelijk zeg, maar hij wil wel graag 15 dollar per camper hebben ipv de 5 op het bord. We vinden het prima. We lopen naar de Art Deco Boulevard en die is echt gaaf. Alle restaurants en hotels zijn in Art Deco stijl, dit was een populaire stijlbeweging van 1920 tot 1939 die vaak wordt gekenmerkt door rijke kleuren, geometrische figuren en overdadige versieringen. De boulevard ziet er mooi uit in alle pasteltinten. Verder zie je veel palmbomen, toeristen winkeltjes, strandvolleybal plaatsen, fitness toestellen, dames die flaneren met een slank lichaam, volle ronde kont en nog vollere boezem en heren die op hun beurt weer pronken met hun, al dan niet echte, six pack, brede schouders en bruingebrande kleur. Op het moment dat we aankomen regent het lichtjes en is het er erg rustig, zowel op de boulevard als op het strand. Maar de regen verdwijnt weer net zo snel als hij kwam, dan neemt de zon het over en is het ineens erg druk. De regen is niet erg, want de temperatuur blijft erg hoog, dus als die zon weer terug is ben je in no-time droog. We lopen over het strand en de boulevard, schieten een Art Deco shopje in en struinen weer verder. Op de boulevard zelf gaan we lunchen met bagels met gerookte zalm, roereieren, Belgische wafels, pancakes en een chocolade croissant. Hierna verlaten we de stad weer, om de stad in te komen staat er een dikke file.

We gaan op weg naar fort Lauderdale. Het beslissen waar we heen gaan of wat er gegeten moet worden is soms wel een dingetje met 5 volwassenen. Het duurt ff voordat er keuzes gemaakt zijn en daar heb ik, als tiepje zonde geduld, soms wat moeite mee. Maar we komen er elke keer wel weer uit. De bedoeling is om de immense cruiseschepen te gaan bekijken. Maar na weer een fijne zoektocht, houden we dat voor gezien. Op naar het strand dan, want internet heeft het over parelwitte stranden. Eenmaal het strand gevonden vinden we dat parelwitte gewoon beige/lichtbruin zand en niet verschillen van het strand van vanmorgen (pf we hebben bij het verkeerde strand gestaan, dat kan ook). Wel ziet de boulevard er hier gezelliger en ruimer uit dan die van Miami. Het is hier megadruk omdat de zon inmiddels hoog aan de hemel staat te gloeien. Onderweg kiezen we een campground in de buurt van West Beach Miami en we belanden op de Lion Country Safari KOA camping in Loxahatchee. Het is een mooie ruime camping en ze hebben een heerlijk zwembad. We laten de boodschappen voor wat het is, aanvullen doen we morgen weer. We eten, zitten buiten en drinken koffie bier. Na het eten gaan we zwemmen. Het water is warmer dan de temperatuur van de buiten lucht. Toch zorgt het voor verkoeling. We mogen maar zwemmen tot zonsondergang, maar we blijven veel langer. Mochten we eruit gehaald worden door security dan beroep ik me op mijn bekende smoes: oh i’m sorry, I am just a silly toerist.

Als het donker is komen de muggen ook weer ff op visite, dus we duiken de campers in. Als Justin al een tijdje in bed ligt komt hij er weer uit met de mededeling dat hij iets zag lopen buiten. Hij kon niet zien wat het was. Volgens zijn beschrijving was het groter dan een kat en huppelde/liep het. Ik meld Bas dat we alleen nog samen buiten gaan roken. Als Bas naar buiten gaat en ik er 2 minuten later achteraan ga, open ik de deur, zie Bas niet en ineens wel. Ik schrik me rot. Ben niet bang van wilde dieren, maar wel graag bij daglicht. Ik ben er klaar mee en ga naar bed.

Groetjes Lis.