Ik word om 6 uur al wakker. Heb verkeerd gelegen en mijn schouder doet erg pijn en daarbij is het bloedje heet in de camper dus ik drijf zowat naar buiten. We hebben de airco snachts niet aangelaten omdat het ding zo een herrie maakt. Dat moeten we morgen nacht dan maar voor lief nemen, besluit ik zojuist. Nadat ik buiten een peukje heb gedaan, kruip ik de camper weer in om vervolgens om half 8 wakker te worden van de wekker. We gaan lekker ontbijten en maken de camper schoon en ruimen op. Bas maakt ontbijt, niks fancy’s deze keer. Gewoon een lekker geroosterd wonder-boterhammetje en klaar. Maar ook dat hoeven we in dit vochtige klimaat niet nog eens te doen. Je neemt vanuit de camper een knapperig geroosterd broodje mee naar buiten, zet het op tafel en het is binnen een minuut gewoon weer een zacht boterhammetje met een bruin kleurtje. Niet meer maken of super vlug eten dus. Tegen de klok van 10 uur zijn we uitgepuzzeld, hebben we ons plan getrokken en trappen we af. Maar niet voordat ik nog even foto’s heb gemaakt van de deadmans beard slierten in de bomen.

We rijden naar Madeira Beach om daar een duik te nemen in de Golf van Mexico. Ik ben echt een strandganger van niks hoor…dat zand is echt niet voor mij, ze mogen de boel van mij asfalteren tot 2 meter in de zee. Maar deze keer is het anders. Het zand is wit en bestaat niet uit zandkorreltjes maar het lijkt wel poeder. Zo fijn is het. Ik vind het heerlijk en heb er totaal geen last van. Het is zelfs niet heet onder je voeten zoals dat anders wel altijd is. Bijzonder. Het is super warm dus we gooien onze zooi op het strand en rennen direct de zee in. Oh wat is dat heerlijk zeg. Het water is fantastisch lekker. Pa en Oom Wim gaan niet mee in het water. Mams Bas, Justin en ik natuurlijk wel. Het is er heerlijk rustig, vliegen pelikanen, mooie meeuwen die wit zijn met een zwart del op de staart en een zwarte kop en witte reigers rond. Als we later weer doorrijden, denk ik er ineens aan om even live op facebook te gaan. En dus laat ik zien waar we rijden. Ik vind die interactie wel leuk, zover weg maar toch zo dichtbij.

We tanken aan de 75 South, luisteren naar foute hits als Benny Neiman (waarom fluiter ik je naam nog) en Boney M (By the river of babylon) en maken de nodige kilometers. Om te lunchen stoppen we in het Historic District, Oscar Scherer state park. Het is een prachtig park en op 1 camper na, compleet uitgestorven. Het is er tevens bloedje heet, zelfs als we in de schaduw zitten onder een grote rieten overkapping met picknicktafels eronder. Bas bakt heerlijk eieren en we smullen na met een stuk watermeloen. Ook die zijn hier trouwens veel lekkerder dan in NL. Deze zijn wel echt zoet. Er is ook een lake met waarschuwingsborden dat je moet oppassen met zwemmen ivm alligators. Ik waag me niet verder dan het strandje eromheen en spot niks anders dan 1 turtle. Die turtle zwemt onderwater, komt boven met zijn kopke en kijkt me aan, duikt onder en zwemt supersnel weg. Nou Moe?!? Zo scary ben ik nu ook weer niet.

En weer door naar Naples. Moeders roept door de walkie talkie dat er gestopt moet worden omdat de campervloer bij de bijrijder zo vreselijk heet wordt. Wij hadden daar ook al last van maar we gaan toch ff checken. Het blijkt dat er bij hun een of andere klem losgelaten heeft en daardoor komt de hitten van onder de camper zo naar binnen. Onze aanwezige handy-mannen fixen het probleem, maar toch vind ik het een raar idee dat het normaal is dat het er zo heet wordt. We plannen een stop in bij de volgende Mac in Punta Gorda om een camping te zoeken en te bellen. De mac blijkt dicht te zitten ivm een verbouwing, we gaan door naar Waffle house, crashen neer, bestellen wat te drinken en vragen de wificode. Wifi? Die hebben we helemaal niet. Pfffff… met deze temperaturen zijn dit soort dingen al snel veel te vermoeiend. Nadat we allemaal een heerlijke chloor cola of chloor ice tea hebben gedronken rijden we weer door. We komen bij een KOA camping in Naples aan, krijgen bij de receptie regen ponchos uitgedeeld en een zelf gebrouwen muggenspray…lekker dan, dit belooft nog wat. Als ik terloops nog vraag wat de gele borden nu precies betekenen waarop op Panther traffic staat, meldt de dame in kwestie dat er hier panters, beren, zeeotters, wasberen en bobcats rond lopen…mijn buikje begint te bruisen bij het idee, maar we krijgen er niks van te zien.

We stallen de camper, bestellen een pizza en na de belofte dat het een half uurtje zou duren voordat die er was, gaan we wat drinken aan de picknicktafel. We worden compleet kapot gestoken. De muggen zitten in grote getalen op ons shirt en prikken er gewoon doorheen. Ook met het zelf gebrouwen middeltje en de zware repellend spray blijven ze op ons zitten en samen met de zandvlooien (of wat het ook wezen mag) worden we helemaal gek. Ik loop naar de frontdesk om de pizza in ontvangst te nemen maar ze komen zeker een half uur te laat. Kapot gestoken ben ik inmiddels poep sjagerijnig en wordt boos op de mijnheer die mij net een tikje te blij zegt: hi there here is your pizza! Ik gris de pizza uit zijn handen, gooi hem de centen toe en de fooi kan hij naar fluiten. Zonder nog een woord te zeggen loop ik terug naar de campers en lever de pizza af. Ik ga daarna direct even afkoelen in de van airco voorziene toiletruimtes waar geen beestjes zijn en loop na een minuut of 10 weer met een prima humeur naar de camper. We eten allemaal super vlug. Justin wilde nog graag zwemmen en wij hebben ook wel zin in een frisse duik. Zodra we het water ingeplonst zijn, zien we dat ook in het water een miljoen of 2 muggen en andere beestjes zwemmen. Doe je hier per ongeluk je mond open dan kun je direct kauwen en slikken. Wat verschrikkelijk goor zeg. We zijn er vrijwel direct klaar mee. Snel onder de douche en we duiken onze beestjes vrije campers in. Wat een dag zeg. Ff bloggen en slapen.

Gr Lis.